شعر « خلوت با خدا » – اصغر داداش زاده

خلوت با خدا

ز همه دلم بریده به درت زدم که آیی
تو که شاعری خدایی تو که در درون مایی
به کسی نگفتم از دل که نکرده التفاتی
تو خدای پر صفاتی نکنی ز ما جدایی
عاشقی خودش بلا و درنبود آن خرابم
همچو زهر و مرهم من یاربم عجب بلایی
چشم من فرات گونه در غم دلم ببارد
که شده درون قلبم به خدا که کربلایی
غزلی سراسر از غم شده از سلایقم کم
شاعری درون قلبم خسته از غزل سُرایی
نوجوان خام دل را سر بریده دردرونم
این همه دروغ و کینه این مرام بی‌وفایی
غم چو شاعری شکسته کنج خلوتی نشسته
دائما بخواند آری از نوای بی نوایی

دفتر شعر اصغر داداش زاده

اینجا کلیک کنید

.

جدول کامل هم قافیه ها
روی عکس کلیک کنید

…